Naar Phang Nga

Khao Sok ochtend wandeling,
We hebben ons laatste ochtendje in Khao Sok en om 7.30 uur worden gehaald voor een vroege hike door het reservaat. Rietje en Aart zijn ook weer van de partij.
Bij het reservaat blijken we dezelfde gids te hebben al van de nachtsafari, Djadja. Hij herkent ons ook nog ' aaah Duchman'. 

    
Imitatie Gibbon,
Djadja zei dat we eigenlijk te vroeg zijn om apen te zien omdat de zon nog niet echt lekker schijnt. Hij doet dus zelf een Gibbon na en een meisje dat ons tegemoet loopt gaat lopen zoeken in de bomen waar het geluid vandaan komt. Hilarisch, en haar vriendin en wij komen dan ook niet meer bij. De route die we lopen is inderdaad erg rustig en op een mega spin en 1 aap na zien we dan ook eerder niets.

De zure vrucht,
Als de dames naar het toilet gaan schiet Djadja met zijn katapult nog een vrucht uit de boom met een paar knikkers. Als het raak is rent hij naar onder naar de rivier en ontmantelt de vrucht. Als hij boven komt krijgen we een stukje. Het is een zure stugge vrucht als de dames er ook weer zijn geeft hij Petra ook een stukje en we moeten allemaal lachen om haar zure gezicht.  Djadja besluit de route die we met de nachtsafari hebben gedaan ook nu nog een stukje te lopen en al snel is het raak en stuiten we op een grote groep langstaart makaken.

Afscheid van Khao Sok,
Even verderop ziet Djadja een grote hagedis stil zitten half in een gat in een boom. Hij bleek zich stil te houden voor een Arend die een meter of 20 verderop zat. Super gaaf, toch nog wild gezien. We nemen afscheid van Djadja en gaan terug naar het resort om onze spullen te halen en verder te reizen.
We eten even een paar springrolls en zien op de valreep nog een kolibrie. Om 12.30 uur vertrekken we met z'n vieren richting de busstop waar volgens de meiden van het resort elk half uur een bus stopt. Eenmaal aangekomen blijkt dat ze er een aantal bussen uitgehaald hebben omdat het vanmorgen rustig was en de eerstvolgende vertrekt pas om 14.30 uur. Dat wordt dus twee uren wachten in de hete zon.

Mopperen en klagen,
Dat is een vette tegenvaller maar na veel gemopper van vier Nederlanders moeten we ons er maar bij neerleggen en neemt Aart maar een biertje en wij een ijsje. Weglopen naar de winkeltjes aan de overkant durven we niet want de dienstregeling is hier niet te vertrouwen en stel je voor dat er ineens een busje stopt. En dat gebeurt dus ook, om 14.00 stopt er ineens een bus die we kunnen nemen. Gelukkig maar. Dat we achterin geklemd tussen kleine Thai zitten en ons bij elke bocht aan het plafond moeten klemmen om de arme jongens niet te pletten is bijzaak.

De bus naar Phang Nga,
Bij onze overstap nemen we afscheid van Aart en Rietje en gaan wij op zoek naar de bus naar Phang Nga. Hij blijkt pas om 16.00 uur te gaan dus we lopen nog even de lokale markt op. Als we om 15.45 uur weer richting station lopen staan er twee Thai naar ons te zwaaien en te wijzen.

Onze bus staat er al. Het is toch nog geen 16.00 uur?  "No no bus trie o-kelok" Haha bleek de bus van 15.00 uur ineens op het station te staan. Nou dat valt even mee, om 15.45 de bus van 15.00 halen, zitten we toch weer in de goede bus. Het is een fantastische rit dwars door het binnenland van Thailand.

 
Geen Taxi te bekennen,
Na ruim 1 1/2 uur komen we aan op het busstation van phrang Nga waar we op zoek moeten naar een taxi die ons naar onze slaapplek 40 km verderop brengt. De hele vakantie staan ze te dringen en nu dus helemaal niks. Geen taxi te bekennen. We besluiten naar de tourist information te gaan. Het was allemaal moeilijk, moeilijk. Het is zaterdag en en schijnen dus geen taxi's te gaan. Maar hij zou wat regelen. 'Wait 10 minutes'. Ja, ja dat werden er al gauw 20 en dat werd een uur. Toen werd Marcel boos . ( lees erg boos :-) ) Die kerel houd ons aan het lijntje, en we zijn weggelopen. We vinden wel wat. Op de hoek van het station kwam een taxi aan. Onze taxi. Die we absoluut niet meer willen. Voor Marcel is het een principe kwestie geworden. We vinden wel wat.

Op zoek naar een hotel in Phang Nga,
Helaas ging dat niet meer lukken en bleken er op zaterdag dus echt geen taxi's te gaan. Bizar, maar waar.
Om 19.30 uur is het echt donker en besluiten we op zoek te gaan naar een hotel. We vinden een hostel maar er is niemand aanwezig. Er lopen 2 oudere mensen voorbij en we vragen of ze weten of er iemand is. Ze bellen naar de eigenaar maar de hostel bleek vol. Op onze vraag of zij een hotel weten wijzen ze een kant op en moeten we meelopen naar de auto. Ze blijken ons naar een hotel te brengen en gelukkig is er plek. Ook zij waren oprecht blij voor ons, zo lief.

We regelen maar gelijk een ochtend uitje voor morgen naar het James Bond eiland waar Marcel graag heen wil. En bij het hotel regelen ze een taxi voor morgen 14.00 uur.
En vannacht slapen we in een bed en niet onder de brug😅

Morgen James Bond en een betere dag dan vandaag,