Dag 29, Naar huis

Osaka - Tokio - Londen - huis

Ondertussen is het zondagmiddag en na een dagje bijkomen schrijf ik thuis de laatste dag. 

Vrijdag om 5 uur liep de wekker af om te beginnen aan een lange dag reizen. Het hotel lag letterlijk om de hoek van het vliegveld en we zijn er dan ook lopend heen gegaan, want voor 900 meter draaien we onze hand niet meer om. Het kastje waar we continue internet mee hadden kon weer op de post. Wat hebben we hier een gemak van gehad, echt een aanrader als je naar Japan gaat.

Itami is een klein vliegveld dus we hebben ruim tijd over voor een bakkie. We vliegen nu eerst terug naar Tokyo, een vlucht van ongeveer 50 minuten. In de verte zien we boven de bewolking uit, duidelijk Fuji liggen als een mooi afscheid. Als we in Tokyo landen moeten we 2 uur overbruggen tot de aansluiting naar Londen vertrekt. Ook hier zijn de gebruikelijke winkeltjes aanwezig dus de tijd is zo om. Eenmaal in het vliegtuig naar Londen horen we al snel dat we vertraging hebben door problemen. Toen dit was opgelost kwamen er nog 2 problemen naar voren en uiteindelijk vertrokken we met twee en een half uur vertraging. Maar ja alles voor onze veiligheid zoals meerdere malen door de piloot wordt omgeroepen. Als we uiteindelijk vertrekken hebben we de hoop om de aansluiting in Londen te halen maar opgegeven. Dat scheelt een hoop stress.

De vlucht duurt 12 uur en volgens de stewardess zijn we waarschijnlijk al overgeboekt op een andere vlucht naar Amsterdam. Niet dus. Als we bij de balie staan blijken medereizigers voor ons die naar Brussel moeten, de volgende dag pas te kunnen vliegen en een hotelovernachting krijgen. Gelukkig valt het voor ons mee en stappen we een uur later op het vliegtuig naar Amsterdam waar we om 22.00 uur landen. In Japan is het dan 6 uur in de ochtend dus zijn we 25 uur onderweg geweest. Rianca komt ons weer halen en om 23.00 zijn we weer thuis.

Het zal weer wennen zijn in Nederland. Niemand die je waarschuwd als er een auto uit een parkeergarage komt, je naar het juiste perron leidt, de beleefdheid, het geduld, zelf weer je boodschappen inpakken bij de supermarkt, de geuren, de rust, lekkere sushi. Gewoon aardige mensen die uit zichzelf naar je toekomen als ze zien dat je iets zoekt of voor je vertalen in het Engels.  Maar ook weer schoenen aan kunnen houden, weten wat je eet, niet omrekenen, betaalbare groenten en fruit en vooral weer terug bij onze meiden.

Terug kijkend op een fantastische reis hopen we zeker nog een keer terug te gaan om dan in het voorjaar te bloesem of satsuki te mogen bewonderen.

Tot dan........arigato en tot ziens!